Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Ατομική/Κοινωνική- Απεύθυνση-

Αγαπάω τους ανθρώπους.
Αγαπώ να τους κοιτώ να χαμογελούν
να κάνουν μεγάλες κινήσεις με τα χέρια τους
και πάνω απ' όλα να μετακινούν νευρικά τις κόρες των ματιών τους ψάχνοντας

Αλήθεια τους αγαπώ.
Αγαπώ να δένομαι , να δίνω , να μ' αγγίζουν
να περνάω μεθυσμένες νύχτες μαζί τους
και νηφάλια απογεύματα στη θάλασσα
να πιάνουμε πολιτικές και φιλοσοφικές κουβέντες
να τσακωνόμαστε
ω, πόσο το αγαπώ αυτό!
δυο υπάρξεις να στροβιλίζονται γύρω από αφαιρετικά νοήματα
και να συγκρούονται
ώστε να μετακινηθούν

Αγαπώ και το πάθος των ανθρώπων
την κινητοποίηση τους για την πραγματοποίηση του ονείρου τους
την όρεξη να δημιουργήσουν
την χαρά που έχουν όταν καταφέρνουν να ταυτιστούν μαζί μου
και την δική μου όταν καταφέρνω να μην αλλοιώνω το χαρακτήρα μου στα μάτια τους.

Αγαπώ και τους εγωιστές, τους κυνικούς.
Αυτό επειδή τους μισώ τόσο έντονα
μου θυμίζουν ένα κομμάτι του εαυτού μου

Βασικά όχι, τους μισώ τους ανθρώπους.
Ή μισώ που τους αγαπώ.
Είναι άπληστοι, εγωκεντρικοί
Αναλώνονται σε πεζά ζητήματα
και προτάσσουν την καλοπέραση από τον κοινωνικό αγώνα
Όλη μέρα γυρνούν σε πάρτυ, και σε περιστασιακές σχέσεις
μετακινούν νευρικά τις κόρες των ματιών τους ψάχνοντας
βλέπουν χαζές ταινίες
έχουν χαζές απόψεις
δεν με καταλαβαίνουν
δεν θα με καταλάβουν ποτέ
με εγκαταλείπουν και τους εγκαταλείπω
είναι γεμάτοι ανασφάλειες
χαμογελούν ψεύτικα και πετάνε τις ώρες σα ναι λερωμένες χαρτοπετσέτες, ή άδεια μπουκάλια μπύρας.
θεωρούν τους άλλους αναλώσιμους
δεν έχουν πάθος
μόνο πάθος για αλκόολ και τσιγάρα

Αλήθεια τους μισώ.
Ή τους αγαπώ;
Μπερδεύτηκα.

1 σχόλιο:

πες τα